نه ردپایی بربرف
که پای نبودنت
رابه سطرهای بعدی این شعربازکند
نه هیاهویی که کوچه به خیال خیابان شدن بکشاند...
تنهابرف مانده
برف
وزیباییت
که به همین زودی ها
ازپنجره عبورخواهدکرد....
این تنهاسرزمینی است که دوستش دارم!!